หนังสือ ภูตต่างพบ ผู้เขียน: ครู ข้างวังฯ

ภูตต่างพบ

คุณเชื่อว่าผีมีจริงมั้ยครับ หรือเคยฟังเรื่องผีหรือจิตวิญญาณแล้วชวนให้รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เวลาเดินผ่านที่มืดบ้างหรือเปล่า ผมคนหนึ่งที่ไม่เคยเชื่อเรื่องผี ไม่กลัวผี และไม่คิดว่าจะมีผีอยู่จริงๆ เพราะตอนเป็นเด็กพ่อกับแม่ไม่เคยสอนให้ลูกกลัวผี ไม่เล่าเรื่องผีให้ลูกฟัง ไม่เคยหลอกผีลูก ผมและพี่ๆ จึงมีภูมิคุ้มกันผีทุกชนิด ไม่ว่าผีไทย ผีเทศ ผีจีน ผีฝรั่ง หรือผีชาติไหนๆ เราสามคนพี่น้องก็ไม่กลัว ผมไม่กลัวผี ตราบจนวันที่ผมไปนอนบ้านย่าในคืนหนึ่ง คืนที่ผมได้ยินเสียงแปลกๆ ในยามดึกท่ามกลางความเงียบสงัด ภายในมุ้งเก่าๆ ที่พลิ้วไปมาพร้อมแขกยามวิกาลที่มิได้รับเชิญ แล้วย่าก็ได้เล่าเรื่องราวอันชวนพิศวงของย่าให้หลานได้ฟังตั้งแต่ครั้งนั้นเช่นกัน เรื่องราวที่ย่าประสบพบเจอมาในชีวิตช่างน่าสนใจจนเราไม่กล้าลุกไปไหนส่วนเรื่องราวของผมก็ทำให้ย่าสนใจมิใช่น้อย เรื่องราวของย่าและหลานได้ร้อยต่อสลับกันไปเหมือนสร้อยเก่าๆ เส้นหนึ่งในอดีตที่ย่ารักและหวงที่สุด เรียงสลับสีสันกันไปทีละเม็ดๆ จนมาบรรจบกัน ผมไม่รู้ว่าเรื่องที่ย่าเล่าจะจริงแท้เพียงใด อาจเป็นเรื่องจริงหรือหลอกให้เราไม่ดื้อหรือซนในวัยเด็ก หรืออาจเพื่อความบันเทิงรื่นเริงใจเท่านั้น เมื่อโตขึ้น ผมแทบจะลืมเรื่องเล่าต่างๆ ของย่าและเรื่องบางเรื่องของผมในวัยเด็กไปนานแล้ว จนกระทั่งมีใครบางคนได้มาพบย่าเมื่อปีกลาย ผมจึงได้ปะติดปะต่อเรื่องผีที่ย่าเล่าให้ผมและหลานๆ ฟังในวัยเด็ก มาไขความลับที่ย่าเก็บไว้ในความทรงจำอันยาวนานราว 87 ปี ว่าเรื่องที่ย่าเล่านอกจากจะมีความน่ากลัวแล้ว มันยังคลุกเคล้าไปด้วยความรัก ความผูกพัน และการรอคอยอันยาวนาน เรื่องของผมและเรื่องของย่า สองคนสองวัย เรื่องต่อเรื่อง เล่าต่อเล่าวิญญาณต่อวิญญาณ ผสมกลิ่นอายของอดีตและเหตุการณ์ปัจจุบันไปด้วยกันอย่างน่าในใจ เรื่องของใคจะสนุกกว่ากัน คุณเท่านั้นที่ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง


คำนำ : ภูตต่างพบ
คุณเชื่อว่าผีมีจริงมั้ยครับ หรือเคยฟังเรื่องผีหรือจิตวิญญาณแล้วชวนให้รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เวลาเดินผ่านที่มืดบ้างหรือเปล่า ผมคนหนึ่งที่ไม่เคยเชื่อเรื่องผี ไม่กลัวผี และไม่คิดว่าจะมีผีอยู่จริงๆ เพราะตอนเป็นเด็ก พ่อกับแม่ไม่เคยสอนให้ลูกกลัวผี ไม่เล่าเรื่องผีให้ลูกฟัง ไม่เคยหลอกผีลูก
ผมและพี่ๆ จึงมีภูมิคุ้มกันผีทุกชนิด ไม่ว่าผีไทย ผีเทศ ผีจีน ผีฝรั่ง หรือผีชาติไหนๆ เราสามคนพี่น้องก็ไม่กลัว ผมไม่กลัวผี ตราบจนวันที่ผมไปนอนบ้านย่าในคืนหนึ่ง คืนที่ผมได้ยินเสียงแปลกๆ ในยามดึกท่ามกลางความเงียบสงัด ภายในมุ้งเก่าๆ ที่พลิ้วไปมาพร้อมแขกยามวิกาลที่มิได้รับเชิญ แล้วย่าก็ได้เล่าเรื่องราวอันชวนพิศวงของย่าให้หลานได้ฟังตั้งแต่ครั้งนั้นเช่นกัน
เรื่องราวที่ย่าประสบพบเจอมาในชีวิตช่างน่าสนใจจนเราไม่กล้าลุกไปไหน ส่วนเรื่องราวของผมก็ทำให้ย่าสนใจมิใช่น้อย
เรื่องราวของย่าและหลานได้ร้อยต่อสลับกันไปเหมือนสร้อยเก่าๆ เส้นหนึ่งในอดีตที่ย่ารักและหวงที่สุด เรียงสลับสีสันกันไปทีละเม็ดทีละเม็ดจนมาบรรจบกัน
ผมไม่รู้ว่าเรื่องที่ย่าเล่าจะจริงแท้เพียงใด อาจเป็นเรื่องจริงหรือหลอกให้เราไม่ดื้อหรือซนในวัยเด็ก หรืออาจเพื่อความบันเทิงรื่นเริงใจเท่านั้น
เมื่อโตขึ้น ผมแทบจะลืมเรื่องเล่าต่างๆ ของย่าและเรื่องบางเรื่องของผมในวัยเด็กไปนานแล้ว จนกระทั่งมีใครบางคนได้มาพบย่าเมื่อปีกลาย ผมจึงได้ปะติดปะต่อเรื่องผีที่ย่าเล่าให้ผมและหลานๆ ฟังในวัยเด็ก มาไขความลับที่ย่าเก็บไว้ในความทรงจำอันยาวนานราว 87 ปี ว่าเรื่องที่ย่าเล่า นอกจากจะมีความน่ากลัวแล้ว มันยังคลุกเคล้าไปด้วยความรัก ความผูกพันและการรอคอยอันยาวนาน
เรื่องของผมและเรื่องของย่า สองคนสองวัย เรื่องต่อเรื่อง เล่าต่อเล่า วิญาณต่อวิญญาณ ผสมกลิ่นอายของอดีตและเหตุการณ์ปัจจุบันไปด้วยกันอย่างน่าสนใจ เรื่องของใครจะสนุกกว่ากัน คุณเท่านั้นที่ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเอง
นั่งลงสิครับ ผมจะเปิดฉากเล่าเป็นเรื่องแรกก่อน แล้วเรื่องของย่าจะตามมาเป็นลำดับ
อย่าลืมสวมพระและกำไว้แน่นๆ นะครับ